Wiara w Chrystusa jest bardziej fascynujące wtedy, gdy rozpoznawana jest z poziomu pogaństwa. Jeśli jednak chrześcijanin poganieje, to trudno mu zauroczyć się Chrystusem. Poganin pragnie wyjść ze swojej marności bycia samemu w konfrontacji ze złem, a poganiejący chrześcijanin upaja się swoją egoistyczną samotnością. Pogańska kobieta wiedziała, że prośba skierowana do Jezusa musi być poważna i konkretnie wyrażona. Wiedziała, że dobro, którego domaga się od Boga ma wartość uporu, determinacji, konsekwencji i nieustępliwości. Wiedziała, że wstawiając się za córką ciężko dręczoną przez złego ducha, to ona jest poddawana przez Boga próbie, na ile jej zależy, aby Bóg ją wysłuchał.
Kościół dysponuje ołtarzem na którym wszystkie narody składają Najświętszą Ofiarę, miłą Bogu. Z tej Ofiary płynie Miłosierdzie Boże wobec tych, którzy w nieposłuszeństwie grzechu rozpoznali ogrom swojej marności wobec Boga, bliźniego i samego siebie.
Zachwyt Chrystusa nad wiarą pogańskiej matki jest wezwaniem do jeszcze intensywniejszej modlitwy chrześcijan z powodu tak jawnego dręczenia przez złego ducha zwłaszcza dzieci i młodzieży. Warto to wezwanie wziąć sobie do serca.
Wezwanie Matki Bożej z Fatimy o ducha pokuty, ma w tej postawie prośby o wielkie dary Boże, bardzo konkretne uzasadnienie.
Dodaj komentarz