Mistrzowi zwrócono uwagę w odniesieniu do zachowania uczniów: „Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?” Na ten zarzut Pan Jezus odpowiedział pytaniem w którym była zawarta Jego mesjańska odpowiedź: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?”
Szabat ze swoimi rygorystycznymi wymaganiami ukazuje nam wielość formalnych i nieformalnych zakazów, które dotyczą i obowiązują człowieka z punktu widzenia prawa Bożego czy ludzkiego. Bardzo łatwo jest nam ocenić zło postępowania bliźniego. Zwłaszcza, gdy przekracza on jasno określony zakaz. Z tego powodu dochodzi do oskarżeń, albo do samousprawiedliwienia. „Skoro inni to robią, to ja też mogę.” Bardzo łatwo przychodzi nam jedno i drugie, jeśli tylko mamy na kim oprzeć swoje wnioskowanie. Właśnie dlatego Jezus ukazuje przykład Króla Dawida, który przekroczył wyraźnie określony przepis. Dzisiaj nie brakuje przykładów na to, że ktoś bardziej eksponowany od nas, przekracza wraz z najbliższym otoczeniem jakieś prawo, a wcale nic nadzwyczajnego z tego powodu się z nimi nie dzieje. Podczas gdy ludzki osąd rozpoczyna się od skutków przekroczenia zakazu, osąd Boży rozpoczyna się od przyczyn przekroczenia zakazu.
Pan Jezus powiedział o szabacie: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.” Można przyjąć, zgodnie z tym stwierdzeniem, że wszelki zakaz jest ustanawiany dla człowieka. Dla dobra człowieka jest Dziesięć Przykazań, tak samo jak przepisy ruchu drogowego. Człowiek zaś nie jest dla zakazu. Człowiek w swojej wolności może ten zakaz akceptować, albo nie. Człowiek może zakaz interpretować. Na przykład z punktu wiedzenia suchej litery prawa, może „nie zauważyć wielbłąda, a przecedzać komara”. Wyolbrzymić drobnostkę, a wielki przekręt uznać za mało znaczący. Zarówno przestrzeganie jak i przekroczenie zakazu dokonuje się w człowieku. To Sędzia Sprawiedliwy rozsądzi, kto i z jakiej przyczyny zachowywał lub nie zachowywał dany zakaz Boży czy ludzki. Mieliśmy tego przykład, gdy osądzona przez ludzki cudzołożnica została oddana do osądu Jezusa. „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci kamieniem…”
Dlatego to Jezus jest Panem wszelkiego zakazu. Zarówno tego, który człowiek z sobie tylko znanych przyczyn zachowuje jak i tego, który człowiek z sobie tylko znanych przyczyn przekracza.
0 komentarzy