DOROCZNY DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO, OBCHODZONY W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO, ZAKOŃCZYŁ OBCHODY ROKU ŻYCIA KONSEKROWANEGO W KOŚCIELE. ZATEM MOŻNA JUŻ PODSUMOWAĆ TEN WYJĄTKOWY DLA OSÓB KONSEKROWANYCH CZAS. ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO UZMYSŁOWIŁ Z NOWĄ SIŁĄ WSPÓŁCZESNEMU ŚWIATU WYMIAR EWANGELICZNY, PASTERSKI I PROFETYCZNY OSÓB ŻYJĄCYCH KONSEKRACJĄ. O ILE POJĘCIA TE, OBCE DLA CZŁOWIEKA CORAZ BARDZIEJ ŚWIADOMIE ODGRADZAJĄCEGO SIĘ OD WARTOŚCI DUCHA, NIE WNOSZĄ NIC , ZWŁASZCZA WOBEC POJĘĆ JAKIMI OKREŚLA SIĘ DZIŚ „DUCH TEGO ŚWIATA”; O TYLE W ROZUMIENIU PRAKTYCZNYM WIARY I POSŁANNICTWA KOŚCIOŁA, MAJĄ ONE SWOJĄ WARTOŚĆ I SIŁĘ
EWANGELICZNE „PÓJDŹ ZA MNĄ” ŁĄCZY SIĘ W OSOBACH KONSEKROWANYCH Z KONKRETNĄ, OSOBISTĄ ODPOWIEDZIĄ KOBIETY I MĘŻCZYZNY – „POŚLIJ MNIE, OTO JESTEM”. PÓJŚCIE ZA JEZUSEM, ABY BYĆ POSŁANYM PRZEZ JEZUSA TO STAŁE WZRASTANIE W TYM, „KTÓRY MNIE UMACNIA”. POWOŁANIE I POSŁANIE NA MOCY KONSEKRACJI TWORZY ŻYCIE CZŁOWIEKA NOWEGO. I DZIEJE SIĘ TO RZECZYWIŚCIE, TU I TERAZ. TEJ NOWOŚCI W ŻYCIU ŚWIECKIM DOSZUKUJEMY SIĘ ZWŁASZCZA U MŁODYCH Z DUŻYM TRUDEM, OBSERWUJĄC ŚWIADOME ZLAICYZOWANIE SZEROKICH KRĘGÓW SPOŁECZNOŚCI OCHRZCZONYCH. ŻYCIE KONSEKROWANE STANOWI KONKRET PÓJŚCIA ZA JEZUSEM DROGĄ RADYKALIZMU EWANGELICZNEOGO.
PASTERSKI WYMIAR ŻYCIA KONSEKROWANEGO UKAZUJE MOC WYPRASZANIA ŁASKI BOŻEJ DLA WSPÓŁCZESNEGO ŚWIATA. ZWŁASZCZA TEJ TZW. ŁASKI UPRZEDNIEJ, KTÓRA JEST POTRZEBNA DO TEGO, ABY GRZESZNIKOWI CHCIAŁO SIĘ CHCIEĆ NIE GRZESZYĆ. TEJ ŁASKI NIE PRZYNOSI OBOJĘTNOŚĆ W KORZYSTANIU Z SAKRAMENTÓW CZY LUŹNE TRAKTOWANIE NIEDZIELNEGO I ŚWIĄTECZNEGO UCZSESTNICTWA W EUCHARYSTII. ŁASKĘ UPRZEDNIĄ DLA WSPÓŁCZESNEGO ŚWIATA WYPRASZAJĄ DUSZE W CZYŚĆCU CIERPIĄCE ORAZ OSOBY ŚWIADOMIE CIERPIĄCE I MODLĄCE SIĘ NA TYM ŚWIECIE. W TEJ LICZBIE ŚWIADOMYCH, OSOBY KONSEKROWANE STANOWIĄ ZNACZĄCĄ WIĘKSZOŚĆ. POSŁUGA CHORYM, TRUD MISYJNY, OPIEKA NAD BIEDNYMI I POTRZEBUJĄCYMI I WIECZYSTA ADORACJA, TO TE NAJCZĘSTSZE OBSZARY NA KTÓRYCH OSOBY KONSEKROWANE UPRASZAJĄ ŁASKĘ UPRZEDNIĄ DLA WSPÓŁCZESNEGO ŚWIATA.
WRESZCIE PROFETYCZNY WYMIAR ŻYCIA KONSEKROWANEGO, TO NAJPROŚCIEJ MÓWIĄC UKAZANA PRZEZ UBIÓR I SPOSÓB ŻYCIA, PERSPEKTYWA LUDZKIEGO ISTNIENIA. ŻYCIE KONSEKROWANE UKAZUJE SENS OSTATECZNY LUDZKIEGO „BYĆ I MIEĆ”, SENS WIĘKSZY OD WSZYSTKICH RAZEM WZIĘTYCH SENSÓW LUDZKIEGO CHCENIA I DZIAŁANIA. PERSPEKTYWA ŻYCIA KONSEKROWANEGO POZWALA NA ODDANIE SIĘ BOGU, POZWALA NA WSŁUCHIWANIE SIĘ W BOGA, NA KONTEMPLOWANIE JEGO MIŁOŚCI, NA TRWANIE POMIMO WSZYSTKO. NIE TRUDNO W TEJ PERSPEKTYWIE, KTÓRĄ UKAZAŁ KOŚCIOŁOWI ORAZ ŚWIATU ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO ZROZUMIEĆ WARTOŚĆ, WIELKOŚĆ I WYJĄTKOWOŚĆ TEGO ŻYCIA. ŚWIAT MA W OSOBACH KONSEKROWANYCH WYJĄTKOWE OPARCIE I POMOC. CHOCIAŻ TAK CZĘSTO NIE CHCE, ALBO NIE POTRAFI TEJ POMOCY DOCENIĆ.
Dodaj komentarz