„Liturgia trzeciej niedzieli Wielkiego Postu kieruje nasz wzrok w odległe czasy, w których różne wydarzenia ukazują Boga – jak to zostało wyrażone w pierwszej modlitwie tej Mszy świętej – jako „źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci”. Czytania liturgiczne mówią o dobroci Bożej ukazanej w nadaniu praw, które powinny być podwaliną życia ludzkiego oraz czynnikiem kierującym każdą działalnością człowieka. Były one wymienione w pierwszym czytaniu. W drugim zaś św. Paweł pouczał, że chociaż ofiara Jezusa złożona Bogu Ojcu na krzyżu dla wielu jest głupstwem lub zgorszeniem, to jednak dla wszystkich wierzących w Jezusa i żyjących Jego Ewangelią jest największym dobrodziejstwem, ukazuje bowiem nicość człowieka wobec Boga i nieograniczone miłosierdzie oraz dobroć Boga wobec człowieka. Wskazując zaś na swe ciało i nazywając je świątynią, Chrystus pouczył, że najbardziej umiłowanym mieszkaniem w którym najchętniej przebywa, jest nasze czyste, niezabrudzone grzechem serce.”
Śp. Ks. Władysław Biedrzycki MSF
Fragment rozważań z książki „Ewangelia w liturgii i życiu”
Dodaj komentarz